Jeden z etapów w życiu..:)

No nie było mnie sporo..czas nie jest moim sprzymierzeńcem skubaniec- ciągle za szybko mija .. a niby nie pracuję hm ... przy kompie szybka kawa z rana i potem to już na świeżym powietrzu non stop .. brakuje mi pisania, blogowania, was - brakuje mi nawet mego zaklętego świata więc tam sobie czasem siadam i odpoczywam. Przygotowywałam syna do ważnego etapu w jego i moim życiu - do komunii św. Stres był miażdżący chwilami, czy starczy mi sił, pieniędzy, czasu i czy dam radę. No dałam jak zawsze choć w sumie większość była na mojej głowie - ale tak już jest w mym życiu. I tak sobie odetchnęłam kolejny raz mówiac w duchu potem sobie: "jakoś poszło Aniu - jakoś poszło ", no nawet całkiem udanie poszło w sobotę lał deszcz ale w niedzielę było piękne słońce. Padałam z nóg 2 tygodnie bo w sumie najgorsze to bieganie za wszystkim.

Ale wiecie co jest najważniejsze? - podszedł do mnie syn i mówi: Mamusiu mówiłaś że będę elegancki- zobacz i jestem, mówiłaś że to będzie moje święto itp- i jest - mamusiu Ty jesteś Kochana - Kocham Cię i Dziękuję - i miał łezki w oczach- wiecie co ...to najlepsza chwila dla mnie i najlepsza nagroda; żadne pieniądze świata .. poświęcony czas nie idzie na marne - bynajmniej do tej pory. Poświęcam dzieciom każdą wolną chwilę, żyję ich problemami itp...i choć wiem, że wychowuję je dla kogoś , że nadejdzie dzień gdy pójdą własną drogą a ja zostanę sama - to dziś jeszcze mam "chwile" by się nimi nacieszyć.